Η κόκκινη οχιά της Μήλου

 Η οχιά της Μήλου απειλείται έχει εδώ και 14 χρόνια, αλλά ουσιαστικά δεν έχει γίνει τίποτα για να προστατεύσουν ή βιότοπό του. Ωστόσο, οι αιτίες της παρακμής της είναι γνωστές, και οι προτάσεις για μέτρα διατήρησης έχουν γίνει. Η οχιά της Μήλου εμφανίζεται μόνο στα νησιά Μήλος, Κίμωλος, Πολύαιγος και Σίφνος στις δυτικές Κυκλάδες, Ελλάδα. Μήλος, το μεγαλύτερο νησί με έκταση 100 τετραγωνικά μίλια (160 τετραγωνικά χιλιόμετρα), έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό οχιά, αλλά κατάλληλο βιότοπο έχει επιδεινωθεί για περισσότερα από 15 χρόνια. Προτιμώμενη βιότοπο της οχιάς είναι βραχώδεις πλαγιές με τα μικρά δέντρα και θάμνους με διάσπαρτες




Η σπάνια κόκκινη οχιά της Μήλου με τον έντονο κεραμιδί χρωματισμό, ζει κοντά στα νερά ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση στις κοίτες των χειμάρρων, στις καλλιέργειες και σπάνια σε ξηρές πετρώδεις περιοχές.

Χαρακτηριστικό του είδους είναι η ποικιλοχρωμία του. Συνήθως έχει γκριζοκαφέ ή γκριζοκίτρινο χρώμα με ανοιχτόχρωμα σχέδια, ανάλογα με το περιβάλλον που ζει, ενώ στη Μήλο απαντάται κυρίως η κόκκινη οχιά. Το κεφάλι της είναι πλακουτσωτό, τριγωνικό, στενό εμπρός και φαρδαίνει απότομα προς τα πίσω, ενώ σκεπάζεται με σκληρά γυαλιστερά λέπια. Η γλώσσα της είναι μακριά, σκούρα και διχαλωτή. Στην επάνω σιαγόνα έχει δύο δόντια που στη βάση τους φέρουν δύο δηλητηριώδεις αδένες, οι οποίοι με το δάγκωμα χύνουν το δηλητήριο.

Είναι ζώο που κυκλοφορεί τη μέρα, όταν όμως έχει πολλή ζέστη κυκλοφορεί και τις πολύ πρωινές ή βραδινές ώρες. Τρώει μικρά θηλαστικά, σαύρες και το Σεπτέμβρη αναρριχάται στα δέντρα και συλλαμβάνει πουλιά. Δεν επιτίθεται στον άνθρωπο παρά μόνο αν ενοχληθεί παρατεταμένα και έντονα.